Excited......jeezzzzz |
![]() |
![]() |
Written by Mirjam de Leon |
Sunday, 14 September 2014 00:00 |
Share Jongens, jongens, jongens. Knettergek worden we hier. Overal om je heen zitten de kale arenden. Daar tussendoor vliegen de ijsvogels en de zon is verwoede pogingen aan het doen door te breken. We zij gearriveerd in Haines en zitten in onze cabin MET stoeltjes (dat is bijzonder hebben we door
schade en schande ontdekt) en zelfs een waranda met stoeltjes, aan de zee! Kopje koffie der bij,
koekje der bij en al foeterend van links naar rechts als er weer zo’n mooie jongen langs komt zeilen
terwijl we net weer even iets anders deden en de camera niet bij de hand hebben. Natuurlijk zijn hier
ook dolfijnachtigen en beren. Kortom, het is nu bijna twaalf uur s’middags en we hebben ons nog
niet eens aan kunnen kleden. Dat wordt weer niks vandaag.
De was is gedaan en we hebben ons touwtje gespannen. Mensen die ons goed kennen weten dat we
nies moeten hebben van kamperen. We zijn wel zo opportunistisch om de handigheidjes aan te schaffen waardoor ook wij op onze oude dag, het gevoel hebben terug te keren naar de natuur. De cabin heeft twee etages met een verbindingstrap die te recht staat en waarvan de dwarsliggers te ver van elkaar af zijn om voor een mens met normale afmetingen, zoals ik, te kunnen beklimmen. Het
aanrecht (ja, die hebben we ook hier) is zo hoog dat hij tot aan mijn…..komt en bij Frank tot aan zijn
navel. Ik sta me dus een ongeluk te rekken om de kraan open te kunnen doen en kan al helemaal niet
bij het raampje daarachter. Werelds! Het uitzicht is van het meest vreselijke soort en veranderd continue van beeldschoon tot
onbeschrijfelijk mooi. Is dus simpelweg niet te pakken. We doen ons uiterste best om foto’s te
maken om de mensen thuis te laten zien wat wij zien, en hebben daarvoor best wel aardige
apparatuur ter beschikking. Desondanks is het onmogelijk de schoonheid vast te leggen. Met enige regelmaat zet ik belevingen op facebook en krijg lovende reacties, en weet dat het de omgeving te kort doet. We hebben het gevoel van vakantie, waarom? Er is al 1 zak met puffins verorberd tijdens een rit en een tweede ligt te wachten op consumptie. Er zijn al een paar oatmeelkoekpakjes verteerd en de
auto is een regelrechte zwijnestal. De achterbank ligt vol en camera’s voor de grijp, zodat we bij het
aanschouwen van iets moois (daar ligt dan ook het ondoenbare probleem van continuïteit en gekte)
wij onmiddellijk aan het fotograferen slaan. Inmiddels, sinds ik begonnen ben aan dit kleine episteltje, zijn we anderhalf uur verder en zijn we nog steeds in ons stulpje. Maar genoeg! Basta! Klaar!. Ik stuur wat zooi mee zodat jullie de omgeving en het uitzicht kunnen bewonderen en pakken
onze spullen om naar de beren te gaan, anderhalve kilometer verderop. De foto’s zijn van voorachter-
, binnen en zijkant + uitzicht. Veel plezier en tot in de pruimentijd. Wij moeten gaan.
kusje
|
Last Updated on Sunday, 22 February 2015 16:33 |
New Articles
- the promised land
- Excited......jeezzzzz
- Het klompenspoor de bergen door #5
- Het klompenspoor (deels) de wereld door #4
- Het klompenspoor de wereld door (en terug)#3
- Het klompenspoor de wereld door #2
- Het klompenspoor de wereld door #1
- Finland Avontuur Slot
- Finland Avontuur deel 4
- Finland Avontuur deel 3