All Creatures Great and Small

Dit gelooft niemand!

Vandaag moesten we op de boot om van Vancouver Island te komen naar Klemtu, een plaats op Prince Royal Island. De boot, een kleine Ferry met maar 1 laag voor auto's en 1 dek voor cafetaria en zitplaatsen, Afvaart om 21.30 uur en aankomst de volgende dag in Klemtu rond 14.30 uur. Op zich is dat nog geen probleem, ware het niet dat

er geen slaapplaatsen zijn, geen douches en geen............noem maar op.

De mensen op deze boot zijn s'ochtends aangekomen om 9.00 uur om een dag te "winkelen", hun bankzaken af te handelen etc. en komen van verschillende eilanden af. De boot meert dus op 5 verschillende plekken aan, op zowel de heen- als de terugreis.

Omdat er geen slaapplaatsen zijn maar je er gemiddeld wel 10 tot 20 uur op zit, heeft de lokale bevolking een aantal oplossingen gevonden om deze reis te maken.

Wij kregen het advies van de dame achter het loket bij de Ferry om "niet beleefd te zijn en anderen voor te laten". Wat daarmee bedoeld werd, werd snel duidelijk.

Wij hadden ons ruim drie uur van te voren gemeld en deden meer navraag bij dezelfde dame, want we waren wel nieuwsgierig geworden waar ze het over had. Het bleek dat de "Indianen" de "beste" plekken meteen innamen en jawel, zelfs allerhande banken, vloerdelen en tafels confisceerden zo snel mogelijk confisceerden. Op advies en na een tekening gekregen te hebben waar deze beste plekken waren, posteerden Frank en ik ons pal voor het hek van de loopplank naar de Ferry.

(Altijd rustgevend zo'n vakantie.)

Ik zou me als eerste de trap opstorten en 1 van de drie beste banken innemen. Frank zou zich opstellen voor een rugby scrum en de opdringende menigte (behoorlijk gevuld trouwens ook dus niet makkelijk tegen te houden lijkt me) zo lang mogelijk ophouden terwijl ik me het schip instortte.

Ik was als eerste boven en nam de mij geadviseerde bank in beslag! Uithijgend en me schamend voor mijn opdringerige gedrag, wachtte ik op de dingen die komen gingen. En die gingen komen!

Binnen no time werd de vloer verbouwt. Stoelen opgestapeld en banken in bezit genomen. De verlaatte mensen begonnen grote pakketten uit te pakken, motoren in elkaar te zetten en matrassen op te blazen, kussens neer te leggen roltassen, koelboxen, noem maar op. We wisten niet wat we zagen maar mochten het fotograferen. Er tussendoor kwam de melding dat de cafetaria open was en werden de bladen met voedsel gehaald, de buitendeur ging dicht en het feest kon beginnen.

Logeer ik toch nog in mijn leven 1 keer in een hostel.

Onderweg kwamen we tot de ontdekking dat het is toegestaan je tent neer te zetten op het buitendek. (Vanzelfsprekend zonder haringen.) Binnen op een staketsel naast onze "grube" of te wel, onze bank staat het emmertje met zakjes genaamd "sea sick bags". Bij aanmeren in de eerste haven: Bella Bella (waarvandaan we ook zullen vertrekken maar dan per twee motorig vliegtuig(als je mazzel hebt en ze het allebei doen)) liep het leeg, met achterlating van een ongelofelijke hoeveelheid puinzooi. Grote en dan bedoel ik ook, hele grote, bekers cola; papiertjes, servetjes, bladen, plastic zakken, flessen, noem maar op. Op twee passen staat een lege, ook grote maat prullenbak en een kast voor de dienbladen. Maar die fasciliteit wordt niet gebruikt door de passagiers. Ik heb de deur na vertrek van anderen, even open gezet, zodat we weer wat frisse lucht kunnen inademen. Inmiddels zijn de plekken van de lokale bevolking, ingenomen door de "blanke" Canadezen.

Nog vijf uur te gaan tot onze aanmeerplaats. Hier, in Bella Bella is volgende week het zalm festival en hebben ze een kweekerij waar je de zalmen ziet jumpen. Tientallen Bald Eagles zitten in de bomen bij de haven om, samen met ons, verlekkerd te kijken naar al dat heerlijks.

Oh ja, de koffer met klompen staat in het karretje benedendeks.

http://www.allcreatures.nl